മണല്പ്പാട്ട്

എവിടെ പോയ്‌ നീ മറഞ്ഞു -

നിളയെ, നിന്റെ നീരാട്ടിനായ്.

അരികെ ഞാനിരിക്കുന്നതോ -

അറിയാതെ നീ ഒളിക്കുന്നുവോ ?

പുളിനം  പട്ടുകൽപാടി-

പുഴയോടോട്ടുരുമ്മുന്നു .

നനവിൻ നീർക്കുടങ്ങൾ 

നിറയെ മുറിയും രക്തബന്ധങ്ങൾ ,

നിനവിൻ നീറ്റലേറും-

നമ്മളറിയാ കുഞ്ഞു പൈതങ്ങൾ .

തണുവിൻ ജ്വരമിറങ്ങുമ്പോൾ -നമ്മൾ 

തകരാതെ നമ്മെ കാക്കണം .

ഓർമ്മകളോടി കളിക്കുമാ കൈവഴി-

കാറ്റിൽ കിനിയുന്ന കുസൃതി കയ്യടി,

പൊട്ടുവളകൾ കിലുങ്ങുന്ന നിന് കരം-

പാട്ടുകൾ പാടി പതിയുമാ നിന് സ്വരം.

നദിയായ് നീയൊഴുകുന്നതിൽ -

മണല്തരിയായ് ഞാനലിയുന്നു,

നമ്മൾ നമ്മളിലെപ്പോഴോ-

നല്ല കഥകൾ തിരയുന്നു.

നമുക്കായ് പിറക്കാ പൈതലിൻ

നല്ല താരാട്ടു മൂളുന്നു.

നാമുണരുന്നു 

നമുക്കില്ലാ സ്വപ്നങ്ങളെ-

ഓർത്തു, പുഴയെ നീ വറുതി തിന്നുന്നു,

നദിയുണങ്ങുന്നു.

മണൽ ത്തീരം തകര്ന്നു വീഴുന്നു-

നിന്റെ നനവിനായ് ഞാൻ നിലവിളിക്കുന്നു !

മനമുണരുന്നു, മരണവും-
നിനവിൽ നിന്റെ ഓർമ്മയും .

തണുവിൻ  ജ്വരമിറങ്ങുമ്പോൾ നമ്മൾ 

തകരാതെ നമ്മെ കാക്കണം.