ടെലിവിഷനില്‍
അന്നമില്ലാ കുഞ്ഞിന്റെ
മരണ രോദനം!
കണ്ണുതുടച്ച്‌ ഒരു ഫീലിംഗ് ജീവി! എന്ന്
ചുവര്‍ കണ്ണാടിയില്‍ നോക്കി
ആത്മഗതം ചെയ്തു കിടക്കയില്‍ അമരുമ്പോള്‍.....
പുറത്തു മഴ!
അവള്‍ കരയുകയാണ്-
ഞാന്‍ കരയാന്‍ മടിക്കുന്നവര്‍ക്ക് വേണ്ടി.
എന്റെ കണ്ണുകള്‍ നനഞ്ഞു...
ഞാന്‍ കരയാത്ത രാവുകളില്‍-
മഴ പെയ്തു, ഞാന്‍ അറിയാതെ ഒത്തിരി കൂടുതല്‍!
അത് വലിയ വിലാപമായി...
ആ ഒഴുക്കില്‍.....പിടിവിട്ടു പോയ
പരേതാല്മാക്കളുടെ ജലം തിന്നു വീര്‍ത്ത ദേഹങ്ങള്‍....
അവസാനം! എന്റെ പ്രിയാപ്പെട്ടവരെ കിടത്തിയ ശവവണ്ടി........!
അവള്‍ കരയുകയാണ്
കരയാനാകാത്തവന്‍ ഞാന്‍!.
No comments:
Post a Comment