Wednesday, June 2, 2010

എന്റെ കുറുമ്പി




കനല്‍ ചീലുകളുടെ മൂര്‍ത്ധാവില്‍ ചവിട്ടിയാണ്
നീ ഉഴറി നീങ്ങുന്നത്‌!

എവിടെയോ പതിഞ്ഞ സ്വരത്തില്‍ പഥിക ജല്പനങ്ങള്‍,
നിരത്തില്‍ നിര്‍വികാരതയുടെ നീറ്റല്‍ ജലം.

നിനക്ക് മുന്‍പേ നടന്നവര്‍ ആരും നിന്റെ പദ ചിഹ്നം അറിഞ്ഞില്ല,
പിന്‍പേ നടന്നവര്‍ പോലും !

നീ വ്യയം ചെയ്ത ചുടു നിശ്വാസങ്ങള്‍ അടുപ്പില്‍
ചാണക വരളിയോടൊപ്പം പുകയുന്നു !

'ഒരു കാലത്തിന്നു എ റ്റെ കപ്പല്‍ ചേതം ' ആരോ പരിതപിക്കുന്നു ...........

ചിതലരിക്കുന്ന പുസ്തക സഞ്ചിയും , വറ്റിയ നിളയും
അകാലത്തില്‍ പാല്‍ വറ്റിയ സ്തനങ്ങളും ,
കരയുന്ന 'ടെഡി ബെയെര്സും '.

ഉടഞ്ഞ കുപ്പി വളകള്‍, പദവിന്യാസം ഏശാത്ത പാദസരങ്ങള്‍
ചിറകറ്റ കാറ്റുകള്‍ ശ്വാസം മുട്ടി ചാകും കാടും !

ഇവിടെ നീ എന്തെ ചിരിക്കാതത് എന്ന് ഞാന്‍ ചോദികനമെന്നോ!?

എവിടെയോ വച്ച് മറന്ന ഓര്‍മകളെ ചുവന്ന്‍
ഏതോ ഭ്രാന്തന്‍ തെരുവ് ചികയുന്നത് കണ്ടില്ലേ ,

ഓര്‍മകളിലാണ് നമ്മള്‍ ജനിക്കുന്നതും ജീവിക്കുന്നതും!

സ്കൂള്‍ വിട്ടോടിയെതുന്ന കൊച്ചു കുരുന്നുകള്‍
കുറുമ്പുകള്‍ കാണിച്ചു നിന്റെ ഹൃദയത്തില്‍ ഒളിക്കട്ടെ .

ഞാന്‍ നിന്നെ യാത്രയാക്കാം .....................................

വിളറിയ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ നിറവും ,
മാനങ്ങളില്‍ ഋതുവും ,
വാട്ടര്‍ ബോട്ടിലും , കല്ല് പെന്‍സിലും , സലൈറ്റും
പൊട്ടിച്ചിരികളുമായി ...............!.

No comments:

Post a Comment